از پروان به کاپیسا


وقتی کاروان کمپاین مرد علم وعمل  وارد کاپیسا شد، هوا تاریک شده بود و از برق در سرک

و بازار خبری نبود.  به طرف لیلیه پوهنتون البیرونی حرکت کردم ( آنجا من بیش از یکسال

در پوهنحی شرعیات و پوهنحی حقوق و علوم سیاسی مضمون بنام قانون اساسی و حقوق بین

المللی را بعد از وزارت پلان درس داده بودم) تا خیمه ملت را در کنار لیلیه نصب کنم.

وقتی محصلین از آمدن من آگاه شدند از اطاقهائی شان بر آمده به استقبال کاروان کمپاین آمدند

با همکاری آنها در نیمه تاریکی و نیمه روشنی (یک لامپ از اطاق شان بیرون کشیدند، برق

جنراتوری چند ساعت شب دارند) خیمه را نصب کرده و در اطاق یکی از دانشجویان نان شب

را صرف کردم.

محصلین در حالتی زنده گی میکنند که هیچ قابل باور نیست، وقتی دیدن اطاقهائی دانشجویان و

شنیدن مشکلات و شکایات شان ،من از خود در درون خود با صدای آهسته و بغض گرفته مملو

از درد می پرسیدم که آیا آقایان کرزی ، عبدالله و اشرف غنی با قصرهای لوکس شان  خبر

دارند که نسل جوان که امید و آینده کشور هستند در چه حالتی زنده گی میکند. با خود میگفتم

ای کاش 5 دقیقه این داعیان نجات افغانستان آمده وضع اینها را از نزدیک می دیدند.

به من گفتند که داکتر عبدالله در پل صیاد، محل تفریحی کاپیسا، برای جلسه با پلو و چلو

تعدادی را جمع کرده بود و قرار بود خود جناب عالی هم قدم رنجه کند،اما بعد معذرت خواسته

بود، ظاهراً به علت مسائل امنیتی.

 " ناجیان " افغانستان از خانه تا دفتر مرکزی خود در کابل بدون 20 تا 30 بادی گارد و موتر

زره دار جابجا نه میشود.

کمپاین را با محصلین شروع کردم اما خارج از محوطه دانشگاه، بعد از لیلیه انستیتوت انجنیری

دیدن کرده و کمپاین را به بازار کاپیسا منتقل کردم، بعد از آن به سوی ولسوالی حصه اول

کوهستان کاپیسا در حرکت شدم. بعد از حصه اول بطرف کابل حرکت کردم و در راه تمام

بازار ها و ولسوالی ها را تحت پوشش قرار دادم.

در هر ولایت که من رفته ام، هر افغانی را که من دیده ام در کوچه و بازار، در قریه و

ولسوالی، در پوهنتون ولیسه... همه شان با دیدن من تعجب میکنند. بعضی شان باور نه میکنند

تکراراً سوال میکنند که "خودت هستی؟ اطراف من جمع میشوند، سوال و پاسخ شروع میشود

آخرین سخن از آنها است:

"ما چنین ریئس جمهوری میخواهیم که از خود ما باشد، مثل ما باشد و در بین ما باشد نه اینکه

پوستر و عکس های لوکس خود را برای ما روان کند

-----------------------------------------------------------------------
Picture
Picture
Picture
Picture
Picture
Picture
Picture
Picture