از غزنی به پکتیکا
از هر ولایت افغانستان که به ولایت دیگر سفر کنیم متأسفانه در بین راه دشت ، خار و خاک

است و چند قلعه و بازار پراکنده. از غزنی به پکتیکا من شاهد چنین واقعیت دلخراش بودم اما

از آب بند سردی که در(1346) ساخته شده است متأسفانه هم درست استفاده نه میشود

با وارد شدن به پکتیکا علامه و نشانه جنگ خود به خود عیان میشود. کاروان کمپاین مرد

علم وعمل روز چهار شنبه 17 سرطان 1381 مطابق
 
  July, 8 ,2009

وارد پکتیکا شد. اولین برخورد ما با پکتیکا عکس موتری است که در چند متری

پوسته نظامی قربانی جنگ شده است. شرن مرکز پکتیکا شهر جدید است که در سال

1358 بعنوان پایتخت پکتیکا تعین شده و به قول اهالی دشتی بود که تبدیل به شهر شده

است. همه چیز نو است اما هیچ چیز وجود ندارد حتی خانه و منزل رهایشی وجود ندارد.

شرن برای مامورین دولت به یک زندان سرباز تبدیل شده است چون تمام مامورین

دولت از والی تا اجیر تقریبأ  روز در دفاتر خود کار میکنند و شب در همانجا زنده گی

میکنند. خانه و منزل رهایشی برای کرایه در خود شرن وجود ندارد.

از برق خبری نیست، در تمام پکتیکا یک فابریکه وجود ندارد. پوهنتون نیست یک

دارالمعلمین وجود دارد که آنهم در شرن مرکز پکتیکا نیست بلکه در یکی از ولسوالی های

آن بنام اورگون است. رشوت خوری مرض ساری تمام ادارات افغانستان است اما در پکتیکا

در بخش معارف از باور کردن همه دور به نظر می رسد اما واقعیت تلخ امروز پکتیکا

است: 4 ماه معاش معلمین را از سال 1387 به ماه جوزا 1388 داده اند.  یعنی هفت

ماه به تأخیر آنهم معاش 4000 افغانی که پول نان خشک برای یک فامیل دو نفره نه

میشود.

دلیل این تأخیر:

معاش معلمین را رئیس حیف و میل کرده. معاش 4 ماه سال 1388 را هنوز نداده است

-----------------------------------------------------------------
Picture
Picture
Picture
Picture
Picture
Picture
Picture
----------------------------------------------------------------------------------------------

برگشت به بالا Back to top