از ارزگان به غور


طیاره که من را به ارزگان آورده بود قرار بود که روز سه شنبه 6 / 5 / 1388 ساعت 11 بجه بسوی

غور پرواز کند.

ساعت تقریبأ 12:30 به میدان هوائی غور طیاره نشست کرد. من با همکارانم به رستوران منارجام نان

چاشت را صرف کردیم.

کمپاین را از بازار چغچران(مرکز غور) شروع کردم در تمام چغچران و حتی در تمام غور یک سانتی متر

سرک پخته با ذره بین هم دیده نه میشود. برق جنراتوری کیلوات 35 افغانی آن هم برای دو ساعت وجود

دارد در حالیکه بند گرمابک در 5 کیلومتری چغچران میتواند تمام مشکل را حل کند اما متأسفانه آب دریای

هریرود از فراه به طرف هرات و از آنجا به ایران سرازیر میشود.

بند گرمابک چند بار سروی شده اما بدون نتیجه. در تمام  چغچران یک پارک ویا باغ وجود ندارد.

من حیران مانده بودم که با اهالی چغچران که جمع شده بودند در کجا صحبتی داشته باشم.

من پیش و آنها در کنار من در جستجوی محلی بودیم تا اینکه یک نفر صدا کرد که من صالون هوتل پامیر

را در اختیار شما قرار میدهم من با عجله و با بی پروائی کامل رد کردم چون امکان مالی برای کرایه

صالون هوتل را ندارم صاحب هوتل گفت بشردوست صاحب من از شما پول نه میخواهم چون شما به ملت

خدمت میکنید این قدر سر ما حق دارید. درمدتی بسیار کم صالون هوتل پر از یاران شده بود.

بعد از سخنرانی دوباره در بازار چغجران کمپاین را شروع کرده ، از لیلیه محصلین ، از شفاخانه 50

بستری غور و از کمیسیون حقوق بشر دیدن کردم.

ساعت 5 بعد از ظهر قرار بود که طیاره به سوئی کابل پرواز کند اما به علت شمال شدید پرواز تا ساعت

7 بجه  شب به تعویق افتاد بلاخره طیاره شب ما را به کابل رساند.

پیلوت های نیروی هوائی وزارت دفاع مثل سایر اقشار جامعه افغانستان قربانی حکومت کرزی می باشند.

آنها میگویند که در نیروی هوائی یک بام و چند هوا است:

1-    کندک ریاست عمومی امنیت از معاش و امتیاز خوب برخوردار اند.

2-    کندک ریاست جمهوری که آنها نیز از امتیازات ویژه برخوردار اند هلی کوبتر بطور خاص در

       اختیار رئیس جمهور می باشد.                    

3-    کندک پرواز قول اردو  از امتیاز خاص برخوردار نیستند.

4-    انجنیران و تأمینات دارائی معاش بخور و نه میر می باشند.

پیلوت ها داستانهائی عجیب و غریب را قصه میکنند که بیشتر به یک افسانه می ماند اما در افغانستان

در واقعیت بودن آن تردید جایز نیست
مثلاً میگویند که یک روز ما 800 کیلو دستمال کاغذی را از کابل

به هرات برای آیساف 
منتقل کردیم. رفت و برگشت ما تقریباً 4 تن تیل مصرف کردیم و قیمت هر تن

تیل 2820 دالر است در حالیکه قیمت 800 کیلو دستمال کاغذی بیش از 400 دالر نیست. آنها میگفتند

چرا این دستمال کاغذی را از هرات نه می خرند


-----------------------------------------------------------------------------------
Picture
Picture
Picture
Picture
Picture